در سالهای اخیر برداشت بیش از حد آب از منابع آبهای زیرزمینی و عدم توجه به حریم قانونی چاهها، اثرات زیانباری بر سفره های آب زیرزمینی گذاشته است. در بین محصولات کشاورزی برنج بیشترین مصرف آب را دارد و در استان مازندران سطح وسیعی از اراضی زراعی به کشت برنج اختصاص دارد. در حال حاضر در زمان اوج مصرف و به¬خصوص برای آبیاری تکمیلی برنج، بهره برداری از آب زیرزمینی اجتناب¬ناپذیر می¬باشد که نتیجه آن کاهش حجم آبخوان¬ها است. در تحقیق حاضر به کمک تصاویر ماهواره ای و نرم افزارهای GIS کاربری منطقه ای به وسعت 5/88 کیلومتر مربع تعیین گردید. سپس بر اساس نیاز آبی برنج حجم آب مصرفی برداشت شده از سفره های زیر زمینی تعیین گردید. بر اساس نتایج بدست آمده از نقشه های کاربری اراضی 95/3900 هکتار اراضی شالیزاری منطقه تحت آبیاری از چاه های کشاورزی می باشد که حجم آب مصرفی آنها 6/29 میلیون مترمکعب برآورد می گردد. ضمناً توسعه و نگهداری آب بندان های متعدد موجود در منطقه طرح هم موجب حفظ محیط زیست و هم کاهش فشار بر منابع طبیعی خواهد شد.