امروزه محيط زيست و حفاظت از آن به آنچنان ارزش اخلاقي و اجتماعي تبديل شده که حمايت کيفري از آن ضرورت مي نمايد.
محيط زيست و منابع طبيعي هر کشوري بعنوان ثروت ملي آن محسوب مي شود و بايد اين ميراث ارزنده براي نسلهاي آينده حفظ شود متأسفانه بعضي از افراد توجهي به اين موضوع ندارند و ضربه هاي جبران ناپذيري را به محيط زيست وارد مي کنند،با وجود حمايت هاي ويژه در ايران از محيط زيست عوامل نگران کننده اي وجود دارند که بحران هاي زيادي را در کنار آلودگي هاي زيست محيطي و بامسئوليت انسان به بار آورده اند از جمله عوامل مي توان به تخريب جنگلها و مراتع ،خشکانيدن تالابها ، تخريب و محدود شدن زيستگاههاي حيات وحش و ...اشاره نمود.لازم و ضروري است در جهت حفظ محيط زيست قوانيني با ضمانت اجرائي قوي و مناسب توسط مسئولين محترم در نظر گرفته شود تا اين ميراث ارزشمند صحيح و سالم به دست نسلهاي آينده برسد.
حفاظت از محيط زيست از طريق قوانين کيفري،بخش ديگري از محيط زيست است که با نگاه خاص به مسئله حفاظت مي نگرد به گونه اي که ورود هر گونه خسارت و آسيب به محيط زيست را باقيد مجازات ممنوع مي نمايد.صرفنظر از تلاشهاي بين المللي صورت گرفته در اين زمينه ،در حقوق داخلي ايران نيز مصاديق بسياري از مقررات حفاظت کيفري از محيط زيست به شکل پراکنده ديده مي شود . بااين حال کاربست حقوق کيفري براي حمايت از محيط زيست مستلزم رويکرد مناسب در زمينه مجازات هاي زيست محيطي مي باشد.