روند رو به افزایش جمعیت تهران ، تردد خودروهای سبک وسنگین ، انواع گاز های خروجی از دودکش واحدهای مسکونی و فعالیت کارگاهای صنعتی باعث افزایش آلودگی شهر خصوصا در منطقه 12 که مرکز بازار تهران و تجمع جمعیت شناور روزانه به دلیل موقعیت تجاری بالغ بر 1400000نفر می باشد، گردیده است . با این وجود یکی از مسائل روز جهان مسأله حفظ محیط زیست است . فاجعه زیست محیطی نه تنها آرامش و امنیت را از زندگی انسان می رباید بلکه سلامتی و هستی را تهدید می کند. پژوهش حاضر با هدف شناخت میزان تأثیر عوامل فرهنگی واجتماعی بر حفظ محیط زیست و رفتارهای زیست محیطی انجام گرفته است. این پژوهش با استفاده از روش تحقیق پیمایش و تکنیک پرسشنامه برروی 200 نفر از افراد در منطقه 12 شهر تهران انجام گرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار توصیفی و در قالب جداول توزیع فراوانی و در سطح آمار استنباطی با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر انجام گرفته است. در این پژوهش بر اساس آزمون های انجام شده نتایج حاصله نشان داد که متغیرهای احساس مسئوولیت و آموزش واگاهی بر حفظ محیط زیست و رفتارهای محیط زیستی مؤثر هستند . در یک نتیجه کلی می توان گفت که فرهنگ عامل تعیین کننده رفتارهای افراد در یک جامعه است و رفتارهای زیست محیطی تک تک افراد نشأت گرفته از این عامل مهم می باشد . هر چه آگاهی مردم جامعه در امور محیط زیست بیشتر باشد قوانین رضایت مندی آنانن نیز افزایش می یابد و هرچه ساختارهای توانمند سازی افراد در خصوص اجرای قوانین زیست محیطی واحساس مسئوولیت در افراد بیشتر اجرا شود ، رابطه مثبتی با توانمندی روانی ، خشنودی و ایجاد انگیزه درونی در افراد به وجود می آید.