اين آزمايش به شکل اسپلیت فاكتوريل، در قالب بلوك¬هاي كامل تصادفي در 3 تكرار در سال 1392 در شهرستان مهران اجرا شد. اين آزمايش، داراي سه فاكتور شامل: تنش خشکی در 3 سطح (30، 50 و 70 میلی¬متر تبخیر از تشتک تبخیر)، كود شيميايي نیتروژن، در 3 سطح (0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار بر مبنای نیتروژن خالص از منبع کود اوره) و كود شيميايي فسفر، در 3 سطح (0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار بر مبنای فسفر خالص از منبع کود سوپر فسفات تریپل) است. نتایج نشان داد که تنش خشکی و کود نیتروژن تاثیر معنی¬داری بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد شاخه جانبی، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، پروتئئین دانه و نیتروژن دانه داشت. همچنین کود نیتروژن تاثیر معنی¬داری بر کارایی مصرف نیتروژن داشت. در خصوص اثر تنش خشکی، بیشترین عملکرد دانه و پروتئین دانه در حالت 30 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر به ترتیب، به مقدار 1954 کیلوگرم در هکتار و 19 درصد به دست آمد. در خصوص تاثیر نیتروژن، بیشترین عملکرد دانه و پروتئین دانه در حالت مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن به ترتیب به مقدار 2101 کیلوگرم در هکتار و 5/19 درصد به دست آمد. نتایج این بررسی نشان داد که کود فسفر تاثیر معنی داری بر تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک بود. بیشترین عملکرد دانه در حالت مصرف 100 کیلوگرم فسفر به مقدار 2023 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. بیشترین مقدار در حالت مصرف 100 کیلوگرم فسفر به مقدار 2/33 به دست آمد که نسبت به تیمار عدم مصرف به 34 درصد افزایش داشت. نتایج همچنین نشان داد که اثر متقابل تنش و نیتروژن تاثیر معنی¬داری بر عملکرد دانه داشت. اثر متقابل تنش و فسفر تاثیر معنی داری بر عملکرد بیولوژیک بود.