ورود نسل اول فناوری ها به عرصه ی کشاورزی در چند دهه¬ی گذشته منجر به وقوع انقلاب سبز و گذر از کشاورزی سنتی به کشاورزی صنعتی گرديد. افزایش تولید و بهره وری محصولات کشاورزی از طریق اصلاح ارقام، مدیریت گیاهان زراعی و حفاظت از آن ها در مقابل آفات و بیماری ها، از زمان های بسیار کهن مرسوم بوده است. در اين دوره افزايش چشمگيری در کيفيت و کميت محصولات کشاورزی صورت گرفت که البته در کنار آن استفاده ی بی رويه از منابع مشکلاتی را نيز در پی داشت. اکنون با گذشت سال ها از وقوع انقلاب سبز و کاهش مجدد نسبت رشد توليدات کشاورزی به جمعيت جهان، لزوم به کارگيری فناوری های جديد در صنعت کشاورزی بیش از هر زمان ديگری آشکار است. فناوری های موجود قادر به گذشتن از برخی موانع و تنگناهای پیش روی بخش کشاورزی نیستند. فناوری نانو به عنوان علم کارکردن با کوچکترین ذرات ممکن سبب افزایش امیدها جهت غلبه نمودن بر معضلات پیش روی بخش کشاورزی در آینده گردیده است. امروزه حفظ محيط زيست و دستيابي به معيارهاي ضروري در توسعه پايدار از جمله توسعه پایدار کشاورزی، در سرلوحه امور كشورهاي جهان و سازمان هاي بين المللي قرار گرفته است. از اين رو آشنايي با مفاهيم و تعاريف و ابعاد مختلف فناوری نانو به همراه شناخت جایگاه و نقش آن درکشاورزی پایدار و به تبع آن کشاورزی ارگانیک خط اصلي فكري اين مقاله را شكل مي دهد.