آزمايش مزرعه‌اي به ‌منظور بررسي برهمكنش دزهاي ايمازاتاپير بر عملكرد و اجزاي عملكرد لوبيا ‌قرمز بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1392 اجرا شد. سطوح عوامل مورد بررسی، ‌چهار تراکم (صفر، 4، 8 و 12 بوته در متر مربع) علف‌هرز گاوپنبه و پنج دز (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و يك ليتر در هکتار) علف‌کش ايمازاتاپير بودند. عملکرد دانه لوبيا قرمز در شرايط عاری از علف‌هرز با افزایش دز ايمازاتاپير روند خاصي را نشان نداد، ولی در سایر تراکم‌هاي گاوپنبه با افزایش دز علف‌كش، افزایش معنی‌داری نشان داد. در تراکم‌هاي 4، 8 و 12 بوته گاوپنبه در متر مربع، بترتيب 43، 92 و 127 درصد افزايش در عملكرد دانه با افزايش دز ايمازاتاپير (عدم كاربرد نسبت به دز توصيه شده علف‌كش) حاصل شد. تعداد غلاف در بوته نیز در شرايط عدم كاربرد علف‌كش در تراكم‌هاي 4، 8 و 12 بوته در متر مربع گاوپنبه نسبت به شرايط عاري از علف‌هرز، به‌ترتيب 29، 44 و 48 درصد کاهش يافت. تراكم‌هاي 4، 8 و 12 بوته در متر مربع گاوپنبه نسبت به شرايط عاري از علف‌هرز، به‌ترتيب باعث كاهش 8، 12 و 4 درصد تعداد دانه در غلاف لوبيا قرمز شد، ولی روند تغييرات خاصي در مقدار وزن صد دانه با افزایش تراكم گاوپنبه در هريك از سطوح دز علف‌كش ايمازاتاپير و نیز با افزایش دز علف‌کش در هریک از سطوح تراکم علف‌هرز ديده نشد.