جنگل ها و مراتع ، سرمایه های سبز باارزشی هستند که تخریب آن ها ، بستر بسیاری عوامل موثر بر سلامتی جوامع انسانی را دچار چالش می کند.در شرایط فعلی ، بسیاری از کشورها در صدد هستند که به هر شکل ممکن این گنجینه ی طبیعی را حفظ کنند.تنش های محیطی مهمترین عامل کاهش دهنده عملکرد محصولات کشاورزی در سطح جهان هستند . به طورکلی تنش به معنای فشار شدید اثرات برخی نیروهاست که منجر به توقف عملکرد نظام های طبیعی می شود.هرعامل محیطی که قادر به القای یک جریان بالقوه تخریبی در گیاهان باشد تنش نام دارد.به عبارتی ، تنش هرگونه تغییر که رشد و نمو را کاهش داده و یا بطور نامطلوب تغییر دهد و موجب کاهش رشد و عملکرد گیاه شود.چنانچه تنش های محیطی حادث نمی شدند عملکردهای واقعی باید یرایر با عملکرد های پتانسیل گیاهان می بود. در حالی که در بسیاری از گیاهان زراعی متوسط عملکرد واقعی گیاهان 10-20 درصد عملکرد پتانسیل آنان است. در نقاط خاصی از کره زمین به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی ، عوامل تنش زا در تولید محصولات کشاورزی تاثیر منفی بیشتری دارند و کشاورزی در آن مناطق با تحمل هزینه بیشتر و بازده کمتر صورت میگیرد.ایران یکی از این کشورهاست .اهمیت بررسی تنش های محیطی و نقش آنها در پیش بینی و ارزیابی رشد و عملکرد محصولات زراعی بسیار آشکار است. در یک تقسیم بندی کلی می توان تنش ها را به دو گروه زنده و غیرزنده تقسیم کرد تنش های زنده شامل تاثیر قارچ ها ، باکتری ها، ویروس ها و حشرات بوده و تنش های غیرزنده به تاثیرات سوء عواملی همچون خشکی، شوری، دما، باد، سرما و ... مربوط میشود که مجموع این دو دسته تنش می تواند تاثیر منفی قابل توجهی بر عملکرد ، از بین رفتن حاصلخیزی خاک و در مواردی عدم امکان تداوم کشاورزی گردد.از آنجا که تنش های محیطی غیر زنده به نوعی بر عرصه های جنگلی تاثیرات منفی قابل توجهی می گذارد کنترل این تنشها برای وجود محیط زیستی پایدار ، اجتناب ناپذیر است.در مقاله حاضر بررسی مختصر در مورد هریک از عوامل تنش زا انجام میگیرد.