به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و نیز برخی صفات کمی در ژرم پلاسم گلرنگ ایران، آزمایشی با 89 ژنوتیپ در پائیز سال زراعی 89 – 1388در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه اجرا شد. صفات تعداد شاخه اصلی، تعداد شاخه فرعی، تعداد طبق در بوته و ارتفاع بوته بصورت تکراردار ارزیابی شدند. تجزیه واریانس داده ها حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین تیمارها در سطح احتمال 1% از نظر صفات کمی تکرار دار بود. صفات تعداد شاخه فرعی و تعداد شاخه اصلی به ترتیب بیشترین و کمترین میزان ضریب تغییرات ژنتیکی و فنوتیپی را نشان دادند. از نظر میزان وراثت پذیری نیز، صفات تعداد شاخه اصلی و تعداد طبق در بوته، بیشترین میزان را به خود اختصاص داده و ارتفاع بوته با مقدار 55 % کمترین میزان وراثت پذیری را داشت. صفت تعداد طبق در بوته بدلیل داشتن تنوع ژنتیکی و وراثت پذیری نسبتا بالا در ژنوتیپ های مورد ارزیابی، بهترین صفت برای کارهای اصلاحی شناخته شد. همچنین ژنوتیپ های پا بلند از عملکرد دانه بهتری در مقایسه با پا کوتاه ها برخوردار بودند، به عنوان مثال ژنوتیپ شماره 17 و 18 به ترتیب با ارتفاع 79 و 69 سانتی متر، بیشترین میزان عملکرد دانه را در این تحقیق به خود اختصاص دادند. بطور خلاصه نتايج اين مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکی برای صفات مورد مطالعه در بین ژنوتیپ های گلرنگ وجود داشته و صفت تعداد طبق در بوته از بین صفات تکرار دار مورد مطالعه، از وراثت پذیری ژنتیکی نسبتا خوبی برخوردار بود و بنابراین محقق می تواند از طریق این صفت، از شانس بالایی در گزینش مواد گیاهی مطلوب بهره مند گردد. تنوع موجود می تواند در تولید جمعیت های در حال تفکیک برای استفاده در پروژه های اصلاح نبات، تولید لاین های جدید و نیز در مکان یابی ژن های کنترل کننده صفات مزبور مورد استفاده قرار گیرد.