از آنجا که افزایش میزان متابولیت¬های ثانویه و اسمولیت¬های محلول در گیاهان می¬توانند به عنوان عواملی جهت افزایش مقاومت گیاه برای زیست در شرایط سخت بیان گردد. در این پژوهش میزان مقاومت گیاه Plantago psyllium تحت اثر سطوح مختلف تنش خشکی (شاهد، 5، 8، 11، 14 و 18 روزه آبیاری) با توجه به میزان رشد و برخی از فاکتورهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی به مدت 30 روز بررسي شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که خشکی موجب کاهش در رشد بخش هوایی و در مقابل افزایش رشد ریشه در تیمارهای مختلف آبیاری گیاه داویی اسفرزه می¬شود. تجمع ساپونین های تام در پاسخ به افزایش سطوح خشکی در بافت گیاهی به 17/0 گرم درصد در تیمار 14 روزه آبیاری رسید، میزان پرولین و قندهای محلول نیز تا آخرین سطح تیمار یعنی دوره آبیاری 18روزه افزایش یافت. افزایش محتوای اسمولیت های محلول و ساپونین های تام در مجموع نشان داد که گیاه اسفرزه مقاومت بالایی به خشکی داشته و ارزش داروی آن نیز به موجب افزایش ساپونین ها بیشتر می شود.