در اين پژوهش به بررسي خواص ضدميكروبي و سميت سلولي عصاره متانولي ريشه و سرشاخه گياه آدمك استخراج شده به دو روش سوكسله و پركلاسيون پرداخته شده است. گياه مورد نظر در خردادماه 1392 از ارتفاعات شهرستان بروجن جمع¬آوري و پس از خشك كردن در سايه عصاره¬گيري شد. ارزیابی خاصیت ضد میکروبی به دو روش دیسک دیفیوژن و تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی صورت گرفت كه در اين آزمون عصاره¬های سرشاخه نسبت به باکتری¬ها هیچ مقاومتی از خود نشان نداده¬اند تنها عصاره¬های ریشه توانستند بعضی باکتری¬ها را مهار کنند به طوری¬که عصاره ریشه پرکولاسیونی در برابر باکتری¬های Klebsiella pneumonia، Proteus vulgaris و Staphylococcus aureus و عصاره ریشه سوکسله در برابر باکتری¬هایBacillus subtilis، Staphylococcus aureus از خود مقاومت نشان دادند. باتوجه به نتایج بدست آمده برای عصاره¬های گیاه و مقایسه آنها با استانداردها، عصاره¬های ریشه این گیاه از فعالیت ضدمیکروبی ضعیفی برخودار است.سميت سلولي نيز توسط ميزان مرگ و مير لارو ميگوي آب شور اندازه¬گيري شد كه در اين آزمون عصاره¬ی سرشاخه به روش سوکسله LC50 پایین¬تر نسبت به روش پرکولاسیون و همچنین عصاره¬ی ریشه به روش پرکولاسیون نسبت به روش سوکسله LC50 پایین¬تر را دارا بودند که این نشان دهنده مهارکنندگی بهتر می¬باشد.