به منظور ارزیابی کشت مخلوط کنجد با لوبیا سفید در سطوح مختلف کود نیتروژن و تعیین بهترین نسبت اختلاط در کشت مخلوط دو گونه گیاهی و میزان مناسب نیتروژن، آزمایشی در سال زراعی 1392 در مزرعه¬ای واقع در شهرستان بابل به¬صورت کرت¬های خردشده در قالب طرح پایه بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. سه سطح کودی (صفر، پنجاه و صد کیلوگرم در هکتار کود اوره) به¬عنوان عامل اصلی و نسبت¬های اختلاط (تک¬کشتی کنجد و لوبیا سفید، نسبت¬های 25:75، 50:50 و 75:25 کنجد : لوبیا سفید) به¬عنوان کرت¬های فرعی بودند. نتایج نشان دادند که عملکرد کنجد و لوبیا سفید بطور معنی¬داری تحت تاثیر نسبت¬های کاشت قرار گرفتند، بطوریکه بیشترین مقدار عملکرد کنجد (9/2003 کیلوگرم در هکتار) و لوبیا سفید (5/1904 کیلوگرم در هکتار) در تیمار کشت خالص هرکدام از آن¬ها بدست آمد. همچنین عملکرد دو گونه گیاهی بطور معنی¬داری تحت تاثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن قرار گرفتند، بطوریکه بالاترین مقدار عملکرد هریک از آنها در تیمار صد کیلوگرم در هکتار بدست آمد. بیشترین مقدار ارزیابی نسبت برابری زمین LER)) برابر 37/1 بود که مربوط به تیمار 75:25 (کنجد: لوبیا سفید) بود. میزان کود پنجاه و صد کیلوگرم در هکتار به ترتیب با 20 و 17 درصد افزایش محصول برتری نشان دادند، هرچند این دو سطح کودی از لحاظ نسبت برابری زمین در یک گروه آماری قرار داشتند. بیشترین مقدار شاخص بهره¬وری سیستم (SPI) نیز به ترتیب مربوط به تیمار¬های 75:25 (5/2767) و 50:50 (7/2649) (کنجد- لوبیا سفید) بود. همچنین بیشترین بهره¬وری سیستم از سطح کودی صد کیلوگرم در هکتار (9/3363) بدست آمد.