از جمله آفات مهم دامداران به خصوص آنهایی که در روستا به صورت سنتی اداره میگردند وجود تعداد زیادی کنه روی بدن دام در آغل یا طویله می باشد. شرایط بد بهداشتی جایگاه دام از یک طرف و نبودن آگاهیهای لازم از نحوه زندگی، تکثیر و و افزایش جمعیت کنه ها و روش کنترل آنان از سوی دیگر موجب خسارت و تلفاتی در دام می گردد.
این موجودات انگل چون به تنهایی قادر به ادامه زندگی نبوده، روی بدن حیوانات و دامها را برای زندگی انتخاب می کنند و با تغذیه از خون و انتقال بیماری خطرناک از جمله زردی و یرقان همه ساله خسارات و تلفاتی را در گوسفندان بوجود می آورند .کنه های حیوان از نظر جثه از بزرگترین کنه ها هستند که طول برخی از آنها به 3 سانتی متر می رسد.
این انگل ها بند پایان بدون شاخک آرواره و بال هستند. شکل ظاهری آنها گرد و بیضی و طول آنها 11 الی 15 میلی متر است. بدن از سطح پشتی نسبتاً محدب و از سطح شکمی مسطح می باشد. برخلاف اکثر عنکبوت مانندها، بدن کنه حداقل بطور ظاهری از یک قطعه واحد تشکیل یافته است. البته در مراحل جنین و تکامل حتی برای کنه ها نیز مانند سایر بندپایان می توان بدن حلقه حلقه را مشخص نمود. انواعی از کنه ها فاقد چشم و برخی از آنها دارای یک جفت چشم ساده می باشند از نظر اعضاء حسی این انگل ها دارای موها و خارهای حساس بر روی بدن بوده و نیز اندام های اختصاصی مانند پاهای دهان لامسه ای و نیز عضو دیگری بنام «هالر» می باشند که بر روی زوج اول پاهای حرکتی آنها قرار دارد. اعضاء حسی دیگری نیز در بعضی انواع یافت می شوند کنه ها سر حقیقی ندارند و آنچه که بجای سر در جلو یا زیر قسمت جلویی بدن آنها قرار گرفته در واقع پایه ای برای نگهداری ضمائم دهان آنها است.