به¬ منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفاته بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم پاییزه، آزمایشی به¬صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال زراعی 93-92، در شهرستان اشترینان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو تیمار کودی بیولوژیک نیتروژنه و فسفره با سه نوع کود و یک سطح شاهد برای هر تیمار بودند. کود¬های بیولوژیک نیتروکسین، نیترو¬کارا و سوپرنیتروپلاس برای تیمار کودی نیتروژنه و کودهای بیولوژیک بیو فسفر، فسفاته بارور 2 و فسفاته به¬رشد برای تیمار کودی فسفره مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که منابع کودهای بیولوژیک نیتروژنه تأثیر معنی-داری بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد سنبلچه در سنبله، درصد پروتئین دانه و درصد کربوهیدرات دانه داشتند در خصوص تأثیر منابع کودهای بیولوژیک نیتروژنه بر درصد پروتئین دانه، بیشترین مقدار با مصرف کود سوپرنیتروپلاس به¬ترتیب به¬مقدار 13 درصد بدست آمد که در تمام صفات اختلاف معنی¬داری بین این کود با تیمار شاهد وجود داشت.کودهای بیولوژیک فسفره نیز تأثیر معنی¬داری بر صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، تعداد سنبله در متر مربع داشتند و مصرف جداکانه هر کدام از منابع کودهای بیولوژیک فسفره باعث افزایش مقدار کمی این صفات نسبت به تیمار شاهد شد.به طور کلی نتایج نشان داد که با مصرف کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفاته سبب افزایش رشد رویشی شده و در نهایت سبب افزایش عملکرد کیفی گندم می شود.