به¬منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفاته بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم پاییزه، آزمایشی به¬صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سال زراعی 93-92، در شهرستان اشترینان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو تیمار کودی بیولوژیک نیتروژنه و فسفره با سه نوع کود و یک سطح شاهد برای هر تیمار بودند. کود¬های بیولوژیک نیتروکسین، نیترو¬کارا و سوپرنیتروپلاس برای تیمار کودی نیتروژنه و کودهای بیولوژیک بیو فسفر، فسفاته بارور 2 و فسفاته به¬رشد برای تیمار کودی فسفره مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که منابع کودهای بیولوژیک نیتروژنه تأثیر معنی-داری بر تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت کودهای بیولوژیک فسفره نیز تأثیر معنی¬داری بر صفات تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه داشتند و مصرف جداکانه هر کدام از منابع کودهای بیولوژیک فسفره باعث افزایش مقدار کمی این صفات نسبت به تیمار شاهد شد.در خصوص تأثیر منابع کودهای بیولوژیک فسفره بیشترین عملکرد بیولوژیک با مصرف کود فسفاته بارور 2 به مقدار 1325 گرم در متر مربع بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 40% افزایش داشت.که اختلاف معنی¬داری بین این کود با تیمار شاهد مشاهده شد. نتایج نشان داد، اثر متقابل کودهای بیولوژیک ازته و فسفره نیز بر تعداد سنبلچه در سنبله، دانه در سنبله، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنی دار بود. بطور کلی نتایج این بررسی نشان داد که کاربرد جداگانه و یا توأم کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره می تواند باعث بهبود اجزاء عملکرد و در نهایت بهبود عملکرد کمی و کیفی گندم نسبت به حالت عدم مصرف هر یک از کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره شود.