کشاورزی شهری برای تجمیع فعالیت های مختلف در مناطق بسیار پر جمعیت، روش جایگزینی برای استفاده از زمین پیشنهاد نموده است. در حالی که کشاورزی شهری از نظر تاریخی، در بسیاری از کشورهای در حال توسعه بخش مهمی از شهرها به حساب می آید، نگرانی های اخیر در رابطه با امنیت غذایی و اقتصادی به جنبشی منجر شده است تا مواد غذایی در شهرهای کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده تولید گردد. در این مناطق، کشاورزی شهری مرزهای جدیدی برای مشارکت دادن برنامه ریزان زمین شهری و طراحان مناظر در توسعه و تغیر شکل شهر ها جهت پشتیبانی از مزارع اشتراکی، باغ های خانوادگی، باغداری گلخانه ای، محوطه های درختان میوه، جنگل کاری شهری و دیگر جنبه های مولّد محیط های شهری ارائه نموده است. علیرغم علاقه ی فزاینده نسبت به کشاورزی شهری، برنامه ریزان زمین شهری و طراحان مناظر اغلب برای ایجاد تاسیسات و سیستم های غذایی در برنامه های آینده شهرها بخوبی مجهز نیستند. این چالش (و فرصت) شامل طراحی چند منظوره ی فضاهای کشاورزی شهری، مطابق با نیازها و اولویت های خاص شهروندان و در عین حال حفاظت از محیط زیست می باشد. از سوی دیگر کمبود آب، خشکسالی های پی در پی و تغییرات اقلیمی طی چند سال اخیر اکثر نقاط کشور را با مشکل مواجه کرده است. تحقیق حاضر به مروری بر انواع کشاورزی شهری و گسترش کشت گیاهان دارویی در اقلیم خشک و نیمه خشک به عنوان جایگزین مناسبی برای گیاهان سبز غیر مثمر و گیاهان مثمر با مصرف بالای آب می پردازد.