آفتکش ‌ها یکی از مهمترین آلاینده ‌هایی هستند که مواد غذایی را آلوده می کنند. این مواد نه تنها میکرو ارگانیسم ‌های خاک را از بین می‌برند؛ بلکه باعث از هم پاشیدن اکوسیستم طبیعی اطراف مزرعه، از هم گسیختگی زنجیره‌ های غذایی، تضعیف سیستم ‌های ایمنی و به خطر افتادن سلامت کشاورزان و مصرف کنندگان می‌شوند. بنابراین لزوم شناسایی گیاهان سمی برای کنترل آفات قابل توجیه است. در پژوهش حاضر، اثر عصاره اتانولی گل زیتون تلخ Melia azedarach Linnaeus (Sapindales: Meliaceae) در غلظت های 10، 5، 2، 1 و 5/0 میکروگرم در میلی لیتر، روی مرگ و میر حشرات بالغ همسن شته سیاه باقلا Aphis fabae Scopoli (Hemiptera: Aphididae) در شریط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشات زیست سنجی به روش محلول پاشی (Spraying test) انجام شده و در تیمار شاهد از اتانول 96 درصد استفاده شد. حشرات تیمار شده در دمای 1±25 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 10±50 درصد و 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی در اتاقک رشد نگهداری شدند. با توجه به نتایج، مشاهده شد که پس از 48 ساعت، در غلظت 10 میکروگرم در میلی لیتر، درصد تلفات در شته های تیمار شده 00/91 درصد بود؛ در حالی که در غلظت 5/0 میکروگرم در میلی لیتر، درصد تلفات 00/32 درصد محاسبه شد. درصد تلفات شته ها در غلظت 10 میکروگرم در میلی لیتر به طور معنی داری از درصد تلفات شته ها در غلظت 5/0 و 1 میکروگرم در میلی لیتر، بیشتر بود (P<0.00001) ولی در غلظت های10، 5 و 2 میکروگرم در میلی لیتر، اختلاف معنی دار بین درصد های تلفات وجود ندارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که عصاره اتانولی گل درخت زیتون تلخ دارای خصلت شته کشی بسیار خوبی بوده و با افزایش غلظت عصاره اتانولی، توان حشره کشی این عصاره روی شته سیاه باقلا افزایش می یابد ولی در یک محدوده خاص غلظتی، تفاوت معنی داری از نظر تاثیر روی شته اخیر مشاهده نمی شود.