این پژوهش به صورت کشت درون شیشه‌ای در آزمایشگاه شرکت کشت بافت بهپرور سبلان اردبیل در سال 1392 انجام یافت. در اين تحقیق گياهچه‌هاي حاصل از مريستم چهار رقم امیدبخش سيب زميني بنام‌هاي آگريا، ساوالان، اسپریت و کایزر در چهار سطح فشار اسمزي (0، 3-، 6- و 9- بار) براساس طرح فاکتوریل بر پایه کاملا تصادفی در چهار تكرار اجرا شد. در شرایط کشت درون شیشه‌ای، بیشترین تعداد مینی‌تیوبر در مترمربع از ترکیب تیماری رقم ساوالان در تیمار شاهد به دست آمد. بالاترین وزن مینی‌تیوبر در مترمربع، بدون تفاوت معنی‌دار آماری از دو ترکیب رقم اسپریت و ساوالان هر دو در تیمار شاهد تولید شد. کلیه ارقام در سطح تنش 6- و 9- بار موفق به تولید گیاهچه و مینی‌تیوبر نشدند. رقم اسپریت بیشترین طول ریشه را داشت. رقم کایزر در سطح اول تنش (نرمال) بیشترین وزن تر و خشک ریشه را دارا بود. بیشترین تعداد استولون از رقم کایزر در سطح اول تنش (نرمال) به دست آمد. کمترین میزان این صفت نیز از رقم ساوالان در سطح دوم تنش تولید شد. در شرایط کشت درون شیشه‌ای، رقم اسپریت به همراه ساوالان در شرایط بدون تنش، بالاترین وزن مینی‌تیوبر را موجب شدند و رقم کایزر با بیشترین تعداد و وزن مینی‌تیوبر در مترمربع در شرایط تنش، رقم متحمل محسوب ‌شدند. به طور کلی بر اساس شاخص‌های TOL و SSI ارقام کایزر و آگریا بیشترین تحمل به تنش کم آبی نشان دادند ولی ارقام اسپریت و ساوالان از لحاظ شاخص‌های MP، GMP و HARM جزء ارقام متحمل به تنش کم آبی بودند.