باکتری عامل لکه¬برگی گوجه¬فرنگی (Xanthomonas vesicatoria) یکی از باکتری‌های بیماری‌زای مهم گیاهی است که باعث خسارت اقتصادی بالایی در گیاهان مختلف می‌شود. برای کنترل این باکتری از روش¬هایی همچون کاربرد آنتی‌بیوتیک‌ها، ترکیبات مسی و ارقام مقاوم، استفاده شده است. خطرات زیست محیطی از دلایل اصلی گرایش به سمت استفاده از روش¬های غیرشیمیایی همچون کاربرد فرآورده¬های گیاهی است. در این تحقیق، اثر بازدارندگی از رشد باکتری با عصاره آبی گیاهان دارویی نعناع فلفلی (Mentha piperita)، مریم¬گلی (Salvia officinalis) و بادرنجبویه (melissa officinalis) با تتراسایکلین به روش دیسک کاغذی در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایش با استفاده از عصاره آبی گیاهان دارویی با غلظت 10% و تتراسایکلین با غلظت mg mL-1 01/0 در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با چهار تکرار انجام شد. پتری محیط کشت با حجم مساوی سوسپانسیون باکتری تلقیح و قطر ناحیه بدون رشد اطراف دیسک‌ها بعد از 72 ساعت اندازه‌گیری و معیار مقایسات قرار گرفت. تجزیه واریانس داده¬های آزمایش نشان دهنده اثر معنی¬دار تیمارها بود. مقایسه میانگین تیمارهای مختلف نیز نشان دهنده اختلاف معنی¬دار بین آنها بود به این صورت که عصاره آبی نعناع فلفلی با ایجاد بیشترین هاله عدم رشد، پس از تتراسایکلین دارای بالاترین فعالیت ضدباکتریایی نسبت به دیگر عصاره¬ها بود و پس از آن عصاره مریم¬گلی تاثیر خوبی بر باکتری داشت. عصاره آبی بادرنجبویه با عدم ایجاد هاله بازدارندگی بر باکتری مورد مطالعه بی¬تاثیر بود. با توجه به تاثیر مطلوب عصاره آبی نعناع فلفلی و مریم¬گلی بر ممانعت از رشد باکتری X.vesicatoria امکان استفاده از آنها به عنوان عامل کنترل کننده طبیعی وجود دارد.