استفاده از گیاهان دارویی و فرآورده¬های آنها در صنایع گوناگون مانند، داروسازی، آرایشی- بهداشتی و غذایی روز به روز در تمام دنیا در حال افزایش است. کشور ایران نیز با داشتن تنوع بسیار بالا در زمینه گیاهان دارویی یکی از کشورهای مستعد در این صنعت در جهان می باشد ولی متأسفانه صادرات چشمگیری در این زمینه مشاهده نمی شود. یکی از مهمترین دلایل رشد ناکافی صادرات این صنعت، عدم وجود سامانه مناسب کنترل کیفی گیاهان دارویی در کشور می باشد. روش¬های کنترل کیفی متداول و مورد استفاده در صنعت گیاهان دارویی اسانس دار و معطر مانند آنالیز با دستگاه GC/MS با وجود دقت بالا، روش¬¬هایی نسبتاً زمان بر و پرهزینه بوده و علاوه بر نیاز به آماده سازی نمونه¬ها، به یک متخصص جهت راه اندازی دستگاه و تفسیر نتایج آن احتیاج دارند. یکی از روش¬های مناسب جهت درجه بندی گیاهانی که مواد فرار از خود ساطع می کنند و به اصطلاح بودار می باشند استفاده سامانه ماشین بویایی می باشد. در همین راستا با پیشرفت تکنولوژی استفاده از سامانه ماشین بویایی (بینی الکترونیک) به عنوان یک روش آسان، کم هزینه، قابل تکرار، غیر مخرب، نسبتا سریع و با دقت بالا در صنعت کنترل کیفی محصولات مختلف با بوی فرار، معرفی شده است. این سامانه آرایه¬ای از مجموعه حسگرهای گازی مختلف می باشد که می تواند بوی مواد ختلف را به عنوان یک رد اثر تشخیص داده و از آن جهت شناسایی و درجه بندی بر اساس الگوهای تشخیص استفاده نماید. این مقاله در ابتدا به معرفی و مقایسه روش¬های کنترل کیفی و درجه بندی موجود پرداخته و در ادامه بعد از تشریح سامانه بینی الکترونیکی به مرور تحقیقات انجام شده در این زمینه می پردازد.