به منظوربررسی پایداری در کشت بوم های زعفران،(Crocus sativus L.) در قاین و کاشمر این مطالعه در سال 1392 انجام شد.اطلاعات مربوط به اين نظام كشاورزي شامل سنجه هاي اجتماعي- اقتصادي، توليد محصولات زراعي، كود و مواد شيميايي، آب و آبياري، شخم و مكانيزاسيون و مديريت علف هاي هرز بود، که با استفاده ازپرسش نامه جمع آوري شد و مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. نتايج بيانگر اين مطلب است كه كشت بوم هاي مورد مطالعه در وضعيت مطلوبي از نظر پايداري قرار ندارند. فقط حدود5درصد از كشاورزان مورد مطالعه به امتيازي مساوي يا بيش از50 (از 100 امتياز شاخص پايداري)دست يافته اند. بيشترين امتياز به دست آمده در ميان كشت بوم هاي مورد مطالعه معادل 52 بود. ميانگين امتياز شاخص پايداري در اين نظام در كل منطقة مورد مطالعه 57/38 و مقدار آن براي قاین وکاشمر به ترتيب 46/40 و68/36 به دست آمد. در ميان گروه سنجه هاي مورد مطالعه در اين تحقيق كمترين درصد امتياز كسب شده متعلق به سنجه های تولید وعملکرد وکود ومواد شیمایی به ترتيب با 36/29 و03/33 درصد از كل امتياز سنجه بودوبیشترین امتیازکسب شده مربوط به سنجه اجتماعی-اقتصادی معادل93/43 درصد بود. نتايج رگرسيون گام به گام نشان داد كه مهمترين عوامل تعيين كنندة شاخص پايداري اين نظام زراعي، درآمد ناخالص از محصول زعفران ، دسترسي به نهاده هاي كشاورزي،دسترسي به مروجين كشاورزي، دسترسي به بيمه، وام واعتبارات بانكي، يكبار شخم، وسعت مزرعة زعفران،ميزان مصرف آب و ساير درآمدها بوده است.