جنگلهای زاگرس مرکزی به عنوان بزرگترین سطح جنگلی ایران، زیستگاه و پناهگاه بسیاری از گونه های ارزشمند است. منطقه کوه خان کماندار که در بخش مرکزی زاگرس قرار دارد مأمن و زیستگاه پستانداران بزرگ جثـه ای همچون گراز است. در این پژوهش با استفاده از روش تعییـن نمایه مطلوبیت زیستـگاه (HSI) و روش HEP به بررسی و ارزیابی میـزان مطلوبیت زیستـگاه گراز در منطقه کوه خان کمانـدار لـرستان پرداخته شده است. که در آن هشت متغیر کمی و پنج متغیر کیفی مرتبط با نیازهای زیستی گراز مشخص و هر کدام به طور جداگانه در طی فصل های زمستان و بهار تعیین و بررسی گردیده اند. نتایج حاکی آن است که مطلوبیت زیستگاه گراز در فصل های زمستان 1392 و بهار 1393 متفاوت بوده است و مطلوبیت زیستگاه برای گراز در کل 6 ماه خیلی خوب برآورد شده است.