پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مهارت خودآگاهی با رضایت زناشویی معلمان ابتدایی شهر اصفهان می‏باشد. این پژوهش توصیف و از نوع همبستگی است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کلیه معلمان ابتدایی شهر اصفهان می‌باشد. که در مجموع 3200 نفر می¬باشد. برای انتخاب نمونه از روش خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. ابزارهای بکارگرفته شده عبارت است از مقیاس رضایت زناشویی ENRICH و مقیاس خودآگاهی قربانی و همکاران(2008). برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون ساده دو متغیره استفاده شد و نتایج حاکی از آن است که خودآگاهی با میزان همبستگی 0.370 توانسته 13.7 درصد از واریانس رضایت زناشویی را پیش بینی کند. با توجه به یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که عوامل مختلفی در رضایت زناشویی نقش دارند که خودآگاهی ازجمله آن‌ است و شناخت جامع و کامل نسبت به آن‌ها می‌تواند معلمان را در سوق دادن به رضایت و کیفیت بهتری از زندگی زناشویی یاري کند.