هدف این تحقیق بررسی اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر خودپنداره کودکان پسر(8 تا 12 ساله) دارای اختلال نارسایی توجه/بیش فعال شهرستان ساری است. گرایش این پژوهش کاربردی می باشد. این تحقیق باروش مداخله ای و درمان و گردآوری و تحلیل پرسشنامه ها در جامعه آماری به دست آمده و سپس بااستفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ابتدا توسط معیار تشخیصی IIV DSM یک تشخیص اولیه صورت گرفته سپس توسط یک مصاحبه با خود کودک و مشاهده رفتار وی توسط پژوهشگر و نیز مصاحبه با والدین آنها کار غربالگری را به اتمام میرسانیم، در نهایت یک گروه 30 نفره از کودکان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی انتخاب می گردند، سپس به طور تصادفی این 30 نفر در دو گروه 15 نفری(گروه گواه وگروه آزمایش) قرار می گیرند، سپس از دو گروه گواه و آزمایش آزمون خودپنداره پیرزهاریس را گرفته شد و 8 جلسه درمان رفتاری- شناختی راهر هفته یک جلسه وهر جلسه به مدت یک ساعت ونیم با گروه آزمایش برگزار کرده ودر آخر در هر دو گروه مجدداً آزمون خودپنداره را برگزار نموده و نهایتاً توسط آزمون های آماری تاًثیر درمان شناختی رفتاری بر خودپنداره کودکان کمبود توجه/بیش فعال سنجیده می شود.