گیاه سس یک انگل اجباری ساقه است که فاقد برگ و ریشه می باشد. این گیاه ایجاد هوستوریوم (مکینه) می کند که می تواند مواد غذایی گیاه میزبان را بمکد. بطور کلی گیاه سس اثرات منفی روی رشد و تولید محصول گیاهان می گذارد. جنس کاسکوتا دارای بیش از 170 گونه است که مشکلات جدی برای محصولات زراعی ایجاد کرده و کنترل آن بسیار مشکل می باشد. کنترل زیستی گیاه سس مفید بنظر می رسد. تیمار کاراجینان پاسخهای دفاعی و واکنشهای بیولوژیکی گیاه را فعال می کند. در این تحقیق رابطه بین گیاه سس و میزبان آن گیاه ریحان مورد توجه قرار گرفت و اثر حفاظتی کاپا کاراجینان روی گیاه میزبان در برابر گیاه انگل و کاهش سرایت توسط آن مورد بررسی قرار گرفت. صفات بیوشیمیایی گیاه سس و میزبان آن، شامل فعالیت آنزیم PAL، مقدار فنل کل، فلاونوئید و آنتوسیانین سنجش شد. در این تحقیق اسپری برگی کاراجینان با غلظت 1 میلی گرم برلیتر موجب بهبود پارامترهای رشد (طول ساقه و سطح برگ) گیاه ریحان شد. آلودگی ریحان تیمار شده با کاراجینان توسط سس کاهش نشان داد. اسپری برگی کاراجینان روی گیاه میزبان اثر معنی داری بر فعالیتهای گیاه سس نداشت. در این تحقیق، مقدار فنل کل در گیاه ریحان پارازیته شده توسط سس بطور معنی داری افزایش نشان داد، همچنین تیمار کاراجینان موجب افزایش قابل توجه مقدار فنل، فلاونوئید و فعالیت آنزیم PAL در گیاه ریحان شد، اما مقدار آنتوسیانین تغییری نشان نداد. توانایی کاراجینان در تجمع متابولیتهای ثانویه با فعالیت دفاعی، غیر قابل اجتناب است و بنظر می رسد که تیمار گیاهان ریحان توسط کاراجینان موجب افزایش تحمل آنها نسبت به پارازیته شدن توسط سس می شود. در مجموع کاراجینان دارای اثر دوگانه و موثری در تحریک رشد و مکانیسم دفاعی گیاه میزبان در برابر سس خواهد داشت.