استفاده از فناوری نانو در کلیه عرصه‌ها از جمله کشاورزی در حال گسترش می‌باشد. استفاده از نانوکودها به منظور کنترل دقیق آزادسازی عناصر غذایی می‌تواند گامی موثر در جهت دستیابی به کشاورزی پایدار و سازگار با محیط زیست باشد. فناوری نانو کاربردهای وسیعی در همه مراحل تولید، فرآوری، نگهداری، بسته بندی و انتقال تولیدات کشاورزی دارد. ورود فناوری نانو به صنعت کشاورزی و صنایع غذایی، متضمن افزایش میزان تولیدات کشاورزی و کیفیت آن ها، در کنار حفظ محیط زیست و منابع کره ی زمین می باشد. فناوری نانو نقش مهمی در تولید کودهای موثر و کم خطر و با قابلیت رها سازی مناسب عناصر را دارد، اما هنوز در ایران کارآیی نداشته و نتوانسته به شکل اثر گذاری وارد بخش کشاورزی شود. کودهای نانو کپسوله با استفاده از نانو ذرات می تواند باعث کنترل یا تاخیر در جذب ریز مغذی های موجود در گیاه شده و ضمن جذب راحت تر تاثیر پذیری بیشتری بر میزان تولید گذاشته و حتی در مواقع خاص و در مقابل بروز حوادث غیر مترقبه نظیر خشکسالی موثر باشد. نظر به این که اکثر خاک های کشور ما آهکی می باشند و با توجه به اینکه اکثر محصولات زراعی و باغی نیز در این خاک ها کشت و کار می شوند، لذا داشتن برنامه کودی مناسب، مصرف به موقع و بهینه کودها جهت تولید پایدار امری اجتناب ناپذیر می باشد. به طور کلی، فناوری نانو با بهینه کردن مصرف نهاده های کشاورزی همچون آب، کود، سم و کاهش پساب و آلودگی ها، می تواند سهم بسزایی در رونق روزافزون این صنعت داشــته باشــد. این مقاله ســعی دارد، مروری اجمالی بر مزیت های فناوری نانو در بخش های مختلف کشاورزی داشته باشد.