در این مقاله نتایج آزمایشگاهی انجام شده به منظور بررسی چگونگی افزایش میزان آلودگی در تخلیه سطحی فاضلاب‌های سنگین از کانال دایره ای در محیط‌های ساکن و کم‌عمق ارائه گردید. تحقیق حاضر در آزمایشگاه هیدرولیک دانشکده ی مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز و در یک فلوم به طول۲/۳ متر، عرض ۶/۰ متر و ارتفاع ۹/۰ متر انجام می گیرد، سایر اجزای مدل فیزیکی شامل مخزن تأمین آب و پمپ انتقال آب به فلوم، مخزن تأمین سیال جت و پمپ اختلاط سیال جت (آب – نمک) به منظور همگن کردن آن که با ماده¬ی پر منگنات پتاسیم به صورت رنگی در می آید، لوله های انتقال سیال از مخزن تأمین سیال جت به فلوم، پمپ تزریق جت و تجهیزات اندازه گیری سرعت، غلظت وغیره می باشند. تزریق سیال جت به فلوم نیز با استفاده از یک جت دایره ای همگرا انجام می گیرد. روند تغییرات زمانی آلودگی خط مرکزی در طول مشخصی نسبت به محل نازل بررسی شده است. لازم به توضیح است که طول در نظر گرفته شده به منظور قرارگیری در ناحیه اختلاط کامل سیال جت با سیال بی نهایت کم عمق لحاظ گردیده است. نتایج نشان داد که پس از زمان حدود ۸ دقیقه کلیه آلودگی ها به میزان ثابتی میل نموده اند. در این شکل برای آلودگی مشخص هرچه میزان دبی جریان تخلیه شونده بیشتر می شود، Cm/C0 به یک نزدیکتر می شود. ولی زمان به تعادل رسیدن و ثابت شدن غلظت همان حدود ۸ دقیقه است. در مجموع در آلودگی های پایین تر مقادیر Cm/C0 بیشتری نسبت به آلودگی های بالاتر رخ می دهد. این موضوع به دلیل اندرکنش جریان آلاینده با محیط پذیرنده بی نهایت کم عمق است.