با توجه به افزایش کشت در مناطق دارای خاک و آب شور از یک طرف و تاثیرپذیری بالای مرحله جوانه زنی از تنش شوری، لازم است تا از روش هایی جهت کاهش خسارت تنش ها استفاده گرددکه یکی از این مواد نیترات پتاسیم است. به همین منظور آزمايشی به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 3 تكرار اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح پیش تیمار شامل عدم پیش تیمار و پیش تیمار با نیترات پتاسیم در غلظت های 250 و 500 پی‌پی ام بود و فاکتور دوم تنش شوری در 6 سطح (0، 3/4، 9/6، 7/12، 4/17 و 9/20 دسی زیمنس بر متر) اعمال شد. نتایج حاکی است که پیش تیمار 250 پی پی ام و 500 پی پی ام نیترات پتاسیم در اکثر سطوح تنش طول گیاهچه بالاتری نسبت به عدم پیش-تیمار داشتند. در مورد طول ریشه چه و ساقه چه نیز در سطوح پایین شدت تنش اختلافات معنیدار نبود ولی در سطوح 9/6 و7/12 پیش تیمار سبب افزایش معنی دار این صفت گردید. در سطح 7/12 سرعت جوانه زنی، نسبت به سطوح قبلی کاهش زیادی را نشان داد ودر سطح 4/17 سرعت جوانه زنی گیاهچه ها به حداقل ممکن رسید و در دو سطح 9/20 و 5/23 هیچگونه جوانه زنی صورت نگرفت. بر اساس نتایج در تنش شوری تاثیر پیش تیمار بذر با نیترات پتاسیم بر کاهش خسارت تنش موثر بوده و می تواند به عنوان راهکاری کم هزینه و سودمند به کار گرفته شود.