در این پژوهش از پارامترهای اقلیمی جهت بررسی شرایط آب و هوایی زیتون دشت مغان که شامل عناصر:( بارش سالانه- دمای-سالانه- حداقل دما- حداکثردما- دمای گلدهی- دمای جوانه زنی) با طول دوره آماری 15 ساله از ( سال 379 تا 1394) با نیازهای بیوکلیماتیک درخت زیتون به منظور بررسی شرایط مکانی انجام شده است. برای بررسی عناصر اقلیمی از 4 ایستگاه سینوپتیکی( بیله سوار- اصلاندوز- گرمی و پارس آباد) بعنوان نقاط کمکی جهت پهنه بندی اقلیمی گرفت شد. نتایج این مدل با استفاده از روش ویکور نشان دهنده این می باشد که سطح دشت مغان به چهار سطح تقسیم بندی شده، که سطح اول نشان دهنده بهترین و مناسبترین و سطح چهارم بدترین منطقه را از لحاظ کشت زیتون مشخص می نماید. در بین عناصر اقلیمی دما یک عامل محدود کننده محسوب می شود. با بررسی حداکثر دمای ایستگاه های موجود در دشت مغان مشخص گردید که در دشت مغان از نظر حداکثر دمایی برای کشت زیتون محدودیتی وجود ندارد اما ازنظر دماهای دوره گلدهی و جوانه زنی تا حدودی مناسب نمی باشد. در نتیجه می توان دریافت که قسمت های شمالی دارای شرایط مناسب و بخش هایی از جنوبی دارای شرایط متوسط از لحاظ کشت زیتون است.