نیاز مبرم به آب در بخش کشاورزی، رشد روزافزون جمعیت و قرار گرفتن ایران در ناحیه خشک و نیمه خشک دنیا، بحران آب را در کشور تشدید کرده است. از این رو بهره گیری مطلوب و بهینه از آب های غیرمتعارف از جمله فاضلاب و پساب ها امری غیر قابل اجتناب بوده و به عنوان مهم ترین راه حل منطقی برای توسعه منابع آبی مطرح می شود. در استان گلستان نیز به دلیل بهره برداری غیراصولی و نادرست از منابع ارزشمند آب مقادیر قابل توجهی از آب ها هدر می رود و در فصول گرم و خشک با محدودیت و کمبود مواجه می¬شود. لذا در مطالعه حاضر استفاده مجدد از پساب دو رودخانه استان گلستان و رودخانه های استان مازندران، برای تامین نیمی از تقاضای آب بخش¬ کشاورزی و بخش صنعت با استفاده از مدل بهینه سازی حمل و نقل بر مبنای قیمت آب و هزینه تصفیه و انتقال پساب در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد پساب سالیانه موجود ایستگاه بصیرآباد (گرگانرود) کل تقاضای آب بخش صنعت این استان را تامین می کند. همچنین با توجه به نتایج به دلیل تقاضای بالای بخش کشاورزی به آب، پساب سالیانه دو رودخانه استان گلستان پاسخگوی نیاز این بخش نمی باشد. بنابراین پساب سالیانه رودخانه های استان مازندران مورد استفاده این بخش قرار می گیرد و با در نظر گرفتن هزینه تصفیه و انتقال، اولین تخصیص از رودخانه های استان مازندران مربوط به ایستگاه کلاک (خلیل شهر) و تخصیص آخر مربوط به ایستگاه خیرود(نوشهر) می باشد.