آلودگی خاک با عناصر فلزی سنگین یکی از موانع موجود بر سر راه تولید محصول مطلوب در کشاورزی است. با توجه به کمبود آب و نیاز روز افزون جوامع به تولیدات کشاورزی و همچنین وجود عوامل محدود کننده مانند استفاده از پسابها و تنش ناشی از فلزات سنگین موجود در آنها، توجه به راهکارهای مدیریتی مناسب به منظور کاهش اثرات مخرب فلزات سنگین امری ضروری به نظر میرسد. امروزه برای حل معضل اثرات سمی عناصر سنگین در خاک از روش های بیولوژیک مثل گیاه پالایی و همزیستی ریشه گیاهان با میکروارگانیسم ها استفاده می کنند. این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی به منظوربررسی تاثیر قارچ میکوریزا بر تجمع عناصر سنگین در سبزی(شاهی) در بهار 1395 در شهرستان آباده انجام شده است. برای آبیاری تیمارها از سه سطح آب(فاضلاب خام، فاضلاب 50% رقیق شده و آب شرب) استفاده گردید. پساب مورد استفاده پساب خروجی از تصفیه خانه شهرک صنعتی آباده می باشد. طبق نتایج حاصل از این پژوهش استفاده از قارچ میکوریزا در میزان جذب کلیه فلزات سنگین مورد مطالعه شامل (سرب، کادمیم، مس، روی و همچنین نیترات) تفاوت معنادار در سطح احتمال 1% بوجود آورد. درواقع همزیستی شاهی با قارچ میکوریزا موجب شد که عناصر مورد مطالعه به میزان کمتری جذب سبزی شاهی شوند. همچنین سطوح مختلف آب نشان داد که هر چه میزان درصد آلودگیهای صنعتی در پساب بیشتر باشد میزان آلودگی جذب شده توسط گیاه نیز بیشتر است. به گونه ای که سطوح مختلف آب در ایجاد آلودگی در گیاه نیز با هم اختلاف معنادار در سطح احتمال %1، ایجاد کردند. اثر متقابل آب و قارچ در جذب سرب و کادمیم و نیترات در سطح احتمال 1% تفاوت معنادار ایجاد کرد ولی در مورد مس و روی تفاوت معناداری ایجاد نشد.