بيابان زايي خطر جدی براي بسياري از کشورهاي جهان و به ویژه کشورهاي در حال توسعه مانند ایران مي باشد. مناسب ترين روش برای تعيين شدت خطر بيابان زايي، استفاده از مدل هاي تجربی است. در این تحقیق برای منطقه قلعه خاکی خطر بیابان زایی با مدل ایرانی MICD ارزیابی و خسارت بیابان زایی تعیین گردید. برای این منظور، ابتدا نقشه واحدکاری (رخساره های ژئومورفولوژی) با استفاده از نقشه¬های شیب، زمین شناسی، تصاویر ماهواره ای لندست 8 و گوگل ارث، در 4 واحد، 8 تیپ و 21 رخساره تهیه و به¬عنوان نقشه پایه برای ارزش دهی به شاخص ها انتخاب شد. سپس در هر کدام از واحدهای کاری، ارزش شاخص¬ها تعریف و در نهایت با جمع ارزش های مربوط به هر شاخص و بر پایه جداول مبنا، شدت بیابان زایی تعیین و آنگاه نقشه وضعیت کنونی بیابان زایی بدست آمد. نتایج نشان داد که منطقه مورد مطالعه از نظر وضعیت کنونی بیابان زایی، کلاس کم (II) با مساحت 27/42470 هکتار، 23/52 درصد، کلاس متوسط (III) با مساحت 01/28549 هکتار، 74/38 درصد، کلاس زیاد (IV) با مساحت 36/13607 هکتار، 29/6 درصد قرار دارد. نتايج نشان داد که در کاربري مرتعي شاخص هاي: «تداوم وزش باد بيش از 6 متر بر ثانیه به عنوان سرعت آستانه» و «تراکم پوشش گياهي مؤثر در خاک»، در اراضي بدون کاربري: «تداوم وزش باد بيش از سرعت آستانه» و «آثار انباشت خاک» و در کاربري کشاورزي: «مديريت بقاياي گياهي» و «وضعيت بادشکن در اطراف مزارع» شاخص هاي مؤثر در بيابانزايي بودند.. جهت تعيين خسارت بيابانزايي، ابتدا عناصر در معرض خطر شناسايي و کلاس بندي شدند. پس از تعیین درجه آسیب‌پذیری آنها نقشه آسیب‌پذیری تهیه شد. بيشترين و کمترين عناصر به ترتيب در کلاس زياد و خيلي کم آسيب پذيري قرار گرفتند. نقشه خسارت با تركيب نقشه‌های شدت خطر، فراواني و درجه آسیب‌پذیری عناصر بر اساس معادله ريسك تهیه شد.