به منظور بررسی روند رشد نشاء گوجه فرنگی در بسترهای کشت حاوی ضایعات مختلف نخل، آزمایشی در قالب بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارهای اعمال شده شامل شاخساره نخل خرمای کمپوست شده و بدون کمپوست در سه سطح (5، 10 و 15 درصد)، گل آذین نخل خرمای کمپوست شده و نشده در سه سطح (5، 10 و 15 درصد)، ورمی کمپوست در سه سطح (5، 10 و 15 درصد) و شاهد (60 درصد کوکوپیت، 30 درصد پیت ماس و 10 درصد پرلایت) بوده است. قطر ساقه، تعداد برگ، طول ریشه، سطح برگ و ارتفاع گیاهچه در بین تیمارهای مختلف بستر کشت در سطح احتمال 1 درصد دارای تفاوت معنی‌دار بود. بیش¬ترین قطر ساقه در تیمار 5 درصد کمپوست گل‌آذین که با شاهد تفاووت معنی داری نداشت حاصل شد. بیش-ترین تعداد برگ در تیمار 15 درصد کمپوست برگ و طویل‌ترین ریشه‌ها نیز در بسترهای کشت حاوی 10 درصد ورمی‌کمپوست حاصل شد. بیش¬ترین سطح برگ و ارتفاع گیاهچه نیز در سطح 5 درصد ورمی‌کمپوست اندازه‌گیری شد.