لاله واژگون از تیره سوسن ها و از منحصر بفردترین گونه¬های گیاهی بومی وحشی و در معرض انقراض مناطق کوهستانی ایران می باشد. گونه رویشی در منطقه خراسان شمالی Fritillaria persica می باشد. لذا تلاش در جهت بهینه سازی باززایی و ریزازدیادی آن اهمیت زیادی دارد. در این مطالعه شاخه زایی لاله واژگون بومی خراسان شمالی در محیط کشت های مختلف با استفاده از ریزنمونه های مختلف بررسی شد. این ازمایش با استفاده از دو نوع ریزنمونه بذر و پیاز و پنج نوع محیط کشت DKW، WPM، PT ، 1/2MS و MOLT در قالب طرح کامل تصادفی در 5 تکرار دردانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان انجام شد. 35 روز پس از کشت تعداد شاخساره، طول شاخساره و تعداد برگ شمارش و اندازه گیری شد. داده¬ها با استفاده از نرم افزار MSTAT-Cتجزیه تحلیل شده و مقایسه میانگین¬ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن در سطح 5% و 1% انجام گرفت. در تمام پارامترهای اندازه گیری شده تعداد برگ،تعداد شاخسار ،طول شاخسار، محیط كشت 1/2MS با استفاده از ریزنمونه پیاز بهترین نتیجه را داد. بعد از آن به ترتیب محیط کشت¬های WPM ، MOLT ، PT و سپس D KW قرار گرفتند. ریزنمونه پیاز بهتر از ریزنمونه بذر برای ازدیاد درون شیشه ای لاله واژگون تشخیص داده شد ،اما درصد آلودگی در ریزنمونه پیاز بالاتر بود. با توجه به نتايج اين آزمايش و آزمايشات مشابه مي توان محيط كشت 1/2MS را به عنوان بهترين محيط كشت براي شاخه¬زایی لاله واژگون معرفی کرد که می¬تواند جايگزين مناسبي براي كشت سنتي و یا در کنار ان استفاده گردد زيرا علاوه بر كاهش هزينه¬هاي تكثير و صرفه جويي در زمان در تولید گياه عاري از بيماري نیز مفید است.