امروزه وخامت بحران های زیست محیطی تا حدی است که حیات انسان و سایر موجودات بر کره خاکی را به مخاطره انداخته است. به همین دلیل، مبانی نظری تعیین کننده تعامل انسان با طبیعت، از جمله اخلاق، مورد توجه علاقمندان به محیط زیست قرار گرفته است؛ به طوری که تبیین نظریه اخلاق زیست محیطی مناسب، از ضروریات حفاظت و بهره برداری از محیط زیست محسوب می گردد. اخلاق زیست محیطی رایج، بر طیفی از مبانی ارزش ذاتی قرار دارند که انسان محوری و زیست بوم محوری، دو سر آن را تشکیل می دهند اما، در سال های اخیر تعامل مناسب انسان با محیط زیست طبیعی و راه حل بحران های زیست محیطی در بازگشت به مبانی دینی و معنوی جستجو می شود. نگرش انسان به محيط زيست به عنوان يكي از مسائل حياتي، تا ميزان زيادي نتيجه تأثيرپذيري انسان از فرهنگ هاي آسماني است؛ از اين رو آگاهي يافتن از ديدگاه هاي اين اديان به معناي ريشه يابي اين اقدامات حمايتي است.