امروزه صنعت گردشگری به عنوان بخش مهم و اصلی در اقتصاد جهانی به شمار می‌رود و در بین انواع مختلف گردشگری، طبیعت‌گردی(اکوتوریسم) ابزاری مناسب جهت دستیابی به گردشگری پایدار می‌باشد. در این میان پناهگاه حیات وحش شیراحمد به عنوان یک منطقه حفاظت شده بیابانی و استپی در استان خراسان رضوی و در شهرستان سبزوار به دلیل برخورداری از چشم‌اندازهای طبیعی و تنوع زیستی بالا از پتانسیل بالایی برای جذب اکوتوریست برخوردار است. وجود عناصر خاص ژئومورفیک و آثار تاریخی، مبین توانایی بالای این منطقه در توسعه اکوتوریسم و جلب گردشگران دوستدار طبیعت و پژوهشگران است. برای ارائه راهکارهای توسعه اکوتوریسم در پناهگاه حیات وحش شیراحمد از مدل برنامه‌ریزی SWOT که مبتنی برشناسایی نقاط قوت و ضعف از محیط داخلی و فرصت‌ها و تهدیدها از محیط خارجی است، بهره‌گیری و نتیجه به صورت خلاصه تجزیه و تحلیل عوامل داخلی وخارجی ارائه شد. رویکرد این پژوهش، توسعه‌ای و روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی می‌باشد و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و تعیین وزن عوامل چهارگانه (S.W.O.T) از نظر20 نفر از کارشناسان گردشگری و محیط زیست، محیط‌بانان و مردم محلی استفاده گردید و پس از انجام محاسبات و مطالعات مشخص شد: محدوده مورد مطالعه با 17 نقطه قوت و 14نقطه ضعف و با مجموع امتیاز وزنی عوامل داخلی برابر با 47/3 و 14 فرصت و 9 تهدید و مجموع امتیاز وزنی عوامل بیرونی برابر با 67/3، توانمندی‌های نسبتاً بالایی برای توسعه گردشگری دارد. در پایان برای بهبود بخشیدن و توسعه گردشگری دراین منطقه 5 راهبرد رقابتی-تهاجمی، 4راهبردتنوع بخشی، 4راهبرد بازنگری و4راهبرد تدافعی ارائه گردید.