در اين مقاله، روش فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و (TOPSIS) كه مبتني بر دانش كارشناسي و تخصصي است، براي انتخاب بهترين روش ارزيابي اثرات زيست محيطي صنايع نفت و گاز در پروژه هاي خطي، نظیرخطوط لوله انتقال، مورد استفاده قرار گرفت. اين روش ها براي تصميم گيري هاي چند معياره پيچيده، به منظور دستيابي به نتايج علمي و قابل قبول استفاده مي شوند. روش هاي عمده مورد استفاده در ارزيابي اثرات زيست محيطي پروژه هاي خطي در صنعت نفت ايران، بر اساس بانك اطلاعاتي گزارشات ارزيابي اثرات موجود در شركت ملي نفت ايران، شامل صورت ريز ساده (Check List)، صورت ريز توصيفي (تشريحي)، ماتريس لئوپولد (Leopold Matrix)، ماتريس پاستاكيا (RIAM)، روش تلفيقي پاستاكيا با AHP، روش كارشناسي ويژه (Ad-Hoc) و روش روي هم گذاري (Overlay) با استفاده از نرم افزار GIS دسته بندی گردید. اين روش ها، بر اساس معيارهاي فني، اقتصادي، زيست محيطي و اجتماعي و زير معيار هاي مربوطه وزن دهي شد و نتايج با استفاده از نرم افزار Expert Choice مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت. بر اين اساس و با استفاده از روش TOPSIS روش هاي روي هم گذاري، تلفيقي ماتريس پاستاكيا با AHP، ماتريس لئوپولد، ماتريس پاستاكيا، صورت ريز توصيفي، كارشناسي ويژه و صورت ريز ساده به ترتيب در اولويت هاي اول تا هفتم قرار گرفتند و در نهايت روش روي هم گذاري به عنوان بهينه ترين روش انتخاب شده است.