مباهله به معناي نفرین متقابل در برابر مقام الهی است. مباهله از سنت هایی است که در ادیان پیشین نیز بوده است. یکی از مهم ترین مباهله ای که در اسلام انجام شده است، مباهله حضرت محمد با مسیحیان اهل نجران بوده است که در آن رسول اکرم -صلی الله علیه و آله- حضرت علی -علیه السلام- را به عنوان نفس پیامبر، حضرت زهرا با به عنوان بهترین زنان و امام حسن و حسین -علیهما السلام- را به عنوان فرزندان خود برای مباهله آورده بودند. در طول تاریخ تشکیک و ابهاماتی در رابطه با وقوع مباهله توسط فرق مختلف وارد شده است. یکی از راه های اثبات وقوع مباهله استفاده از احجتاجات ائمه اطهار در مواجهه با معاندان بوده است که از آن ها در رابطه با مسال مختلف اقرار گرفته اند. برهمین اساس با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی توصیفی-تحلیل منابع شیعه در رابطه با مناظرات و احتجاجات ائمه اطهار پرداخته شد که از طرف امیرالمومنین، امام حسن و امام حسین، امام صادق، امام رضا -علیهم السلام- احتجاجات و استشهاد هایی به واقعه مباهله یافت شده که نشانگر اثبات وقوع مباهله در نزد آن ها بوده است.