به منظور مقایسه تأثیر کودهای آلی، زیستی، نانو و شیمیایی بر ویژگیهای رشد و عملکرد گیاه دارویی همیشه‌بهار، آزمایش مزرعه ای در سال ۱۳۹۴در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با ۱۰ تیمار و سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل کود گاوی پوسیده ، کمپوست زباله شهری با و بدون تلقیح باکتری Pseudomonas putida، ورمی‌کمپوست با و بدون تلقیح باکتری، نانو‌بیومیک ، نانوکلات ZFM، نانوکامپوزیت بیوارگانیک ، مخلوط کود شیمیایی NPK ( به نسبت ۱۵۰: ۵۰ : ۵۰ کیلوگرم در هکتار از منبع کود اوره: سوپر‌فسفات‌تریپل: سولفات‌پتاسیم) و شاهد (بدون مصرف نهاده کودی) بودند. نتایج نشان داد بیشترین شاخص سطح برگ (۳/۸۲)، وزن خشک برگ (۱۶۴ گرم بر متر مربع) در تیمار ورمی‌کمپوست همراه با تلقیح باکتری سودوموناس پوتیدا مشاهده شد که نسبت به شاهد افزایش معنی‌داری به ترتیب به میزان ۵۳/۳ و ۸۶/۳ و ۵۷/۰ درصد نشان دادند. در بین تیمارهای کودی، بیشترین وزن تر، وزن خشک و تعداد گل به ترتیب به میزان ۳۰۹، ۵۷ گرم بر متر مربع و ۲۸۴ عدد در متر مربع در تیمار نانوکامپوزیت بیوارگانیک مشاهده شد که در مقایسه با شاهد به ترتیب به میزان ۲۷، ۲۹ و ۵۹ درصد افزایش نشان دادند. همچنین نتایج نشان دادند تعداد گل بیشترین همبستگی مثبت و معنی دار را با وزن خشک گل ( ***r=۰/۹۵)، وزن تر گل (***r=۰/۹۳ )، شاخص سطح برگ (**r=۰/۷۷)، وزن خشک برگ (**r=۰/۷۵) و عملکرد بذر (**r=۰/۷۶) نشان داد. استفاده از کودهای دامی و کمپوست نسبت به ورمی کمپوست مقرون به صرفه تر بوده و جهت تغذیه همیشه بهار توصیه می‎شوند.