آموزش و پرورش، کليد فتح آينده است و از دير باز انتظار از آموزش و پرورش آن بوده که انسان هاي فردا را تربيت کند و نسل امروز را براي زندگي در جامعه ي فردا آماده سازد. بنابراين ضرورت دارد برنامه ريزان و سياستگذاران آموزشي، معلمان و مسوولان آموزش و پرورش، الزامات و مقتضيات زندگي فردا را بشناسند تا بتوانند آمادگي دانش و بينش لازم را در کودکان و جوانان براي فعاليت در جامعه فردا پرورش دهند و در راستاي اين سياست، شناسايي ويژگي هاي آموزش و پرورش کارآمد از اهميت خاصي برخوردار است. مقاله ي حاضر درصدد شناخت ابعادي از اين ويژگي هاي مي باشد. پس از ذکر مقدمه، مطالبي پيرامون برنامه ريزي و اهميت آن نگاشته مي شود، سپس گستره ي آموزش و پرورش نوين مورد بررسي قرار مي گيرد و فرآيند جهاني شدن به عنوان ضرورتي اجتناب ناپذير مطرح مي شود. در ادامه، آموزش و پرورش کارآمد در آينه ي تجارب ساير کشور ها مورد بررسي قرار مي گيرد که بخش اعظم آن مربوط به نظام آموزشي کشور ژاپن مي باشد. تمرکز زدايي در نظام آموزشي، مطلب بعدي مقاله است. سپس جايگاه فراگيران در سيستم آموزشي و توجه به خلاقيت فراگيران مطرح مي گردد. بررسي محيط هاي آموزشي، فناوري اطلاعات و توسعه ي منابع انساني ادامه دهنده ي مطالب مي باشد. در پايان نتيجه گيري و ارائه پيشنهادات بر اساس مطالب مندرج در مقاله درج مي گردد.