هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر غوطه وری در مقصد، اقتصاد سفر، تجربه کاری، خودباوری، بر درخشندگی برند شهری و تبلیغات دهان به دهان با توجه به متغیر میانجی رضایت مشتری در استان خراسان رضوی (شهر مشهد) می باشد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد این پژوهش از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه گردشگران آسیایی شهر مشهد که در بهار 1400 به این شهر سفر کرده و در هتلهای این شهر اقامت کرده اند می باشد. تعداد آنها 384 نفر می باشد که براساس روش نمونه گیری در دسترس و با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. روشهای جمع آوری اطلاعات از طریق کتابخانه ای میدانی و پرسشنامه بوده است و روایی پرسشنامه از نرم افزار آموس مورد بررسی قرار گرفت و پایایی آن با بررسی آلفای کرونباخ برای کلیه سوالات 0.92 بوده است. برای تحلیل داده های پژوهش از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. از آزمون های توصیفی درصد میانگین، انحراف معیار، واریانس و آزمون های استنباطی کولموگروف اسمیرنوف-آزمون t تک نمونه ای، تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که غوطه وری در مقصد، اقتصادی بودن سفر، تجربه کاری سفر و خودباوری بر خشنودی گردشگر تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین خشنودی گردشگر بر تبلیغات دهان به دهان و درخشندگی برندشهر تاثیر مثبت و معنی داری دارد. همچنین نتایج فرضیات میانجی هم نشان داد که غوطه وری در مقصد بر تبلیغات دهان به دهان و درخشندگی برند شهر با توجه به نقش میانجی خشنودی گردشگر، اقتصادی بودن سفر بر تبلیغات دهان به دهان و درخشندگی برند شهری با توجه به نقش میانجی خشنودی گردشگر، تجربه کاری سفر بر تبلیغات دهان به دهان و درخشندگی برند شهر با توجه به نقش میانجی خشنودی گردشگر، خود باوری بر تبلیغات دهان به دهان و درخشندگی برند شهر با توجه به نقش میانجی خشنودی گردشگر تاثیر مثبت و معنی داری دارد.