این پژوهش به بررسی رابطه اظهارنظر مقبول حسابرس با بیش‌ارزشیابی سهام و مدیریت سود و محافظه‌کاری حسابداری پرداخته است. متغیر وابسته پژوهش، اظهارنظر مقبول حسابرس و متغیرهای مستقل پژوهش، شامل نماینده‌های بیش‌ارزشیابی سهام (نسبت بهای هر سهم به سود هر سهم تاخیری و نسبت بهای هر سهم به ارزش هر سهم تاخیری) و نماینده مدیریت سود (تعهدات اختیاری) و نماینده محافظه‌کاری (معیار گیولی و هاین برای محافظه‌کاری غیرشرطی بر پایه اقلام تعهدی) می‌باشد. روش پژوهش از نوع کاربردی و روش آماری بکار رفته شامل رگرسیون لاجیستیک می‌باشد. نمونه آماری پژوهش شامل 429 سال شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1393 تا 1399 می‌باشد. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که در شرکت‌های مورد بررسی در این بازه زمانی، اظهارنظر مقبول حسابرس رابطه معنی‌داری با بیش‌ارزشیابی سهام و مدیریت‌سود و محافظه‌کاری ندارد. همچنین نوع موسسه حسابرسی و اندازه شرکت و تغییر حسابرس و گردش موجودی کالا و بازده دارایی‌ها بر ارائه گزارش مقبول حسابرسی مؤثر نیست اما اظهارنظر مقبول حسابرس با ارائه گزارش مقبول سال پیش رابطه مثبت و با اهرم مالی رابظه منفی معنی‌داری دارد.