بر اساس ادبيات حسابداري، مدیران ارشد اجرایی قدرت تصمیم‌گیری گسترده‌ای دارند و توانایی تأثیر قابل‌توجهی بر تصمیمات تحقیق و توسعه شرکت خود دارند که در نتیجه ویژگی‌های آنها بر نوآوری شرکت تأثیرگذار است. هدف این پژوهش بررسی تأثیر دوگانگی و تصدی مدیرعامل بر نوآوری شرکت می باشد. اطلاعات موردنیاز این پژوهش برگرفته از صورت‌های مالی 135 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1398-1390 می‌باشد. پژوهش حاضر، ازنظر هدف کاربردی؛ و ازنظر ماهیت و محتوا از نوع همبستگی است. برای آزمون وجود رابطه بین متغیرها و معنادار بودن مدل برآورده شده از روش رگرسیون چندگانه مبتنی بر تحلیل داده‌های تابلویی (پانل دیتا) استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه‌ها نشان داد که دوگانگی مدیرعامل بر نوآوری شرکت تأثیر معنی‌دار و مثبتی دارد اما تأثیر مدت تصدی مدیرعامل بر نوآوری شرکت معنی‌دار نیست.