اگرچه مسئله تنوع‌بخشی به طور گسترده‌ای مورد توجه و تحقیق قرار گرفته است، اما همچنان اختلاف‌نظرهای اساسی در زمینه رابطه تنوع‌بخشی و عملکرد شرکت وجود دارد. از این رو در این مطالعه با تمرکز بر نقش عدم تقارن اطلاعاتی به بررسی سازوکار اساسی رابطه بین تنوع‌بخشی و عملکرد شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شده است. به این منظور تعداد 110 شرکت طی سال‌های 1390 تا 1398 به عنوان نمونه آماری جهت آزمون فرضیه‌ها انتخاب شدند. رویکرد اقتصادسنجی مورد استفاده در این مطالعه، گشتاورهای تعمیم‌یافته بوده است و به منظور آزمون فرضیه میانجیگری از آزمون سوبل استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع‌بخشی بر عملکرد تاثیر منفی و معناداری دارد. ولی شواهدی مبنی بر اینکه تنوع‌بخشی بر عدم تقارن اطلاعاتی تاثیر معناداری دارد، پیدا نشد و همچنین نقش میانجیگری عدم تقارن اطلاعاتی در رابطه تنوع‌بخشی و عملکرد نیز مورد تایید قرار نگرفت. به عبارتی نتایج این مطالعه ضمن تایید اثر تئوری نمایندگی، اثر اطلاعاتی تنوع‌بخشی را مورد تایید قرار نمی‌دهد؛ بنابراین طبق نتایج این مطالعه، تنوع‌‌بخشی می‌تواند یک استراتژی مخرب عملکرد شرکت باشد و این موضوع توجه بیشتر قانون‌گذاران حاکمیت شرکتی برای نظارت بر رفتار مدیران را می‌طلبد.