عصر امروز كه عـصر دانـش و اطـلاعات نام دارد، همه جوامع بشري را بـه‌طور‌ عـام‌ و مـراكز‌ آموزشي به‌طور خاص در موقعيت و شرايطي قرار داده كه استمرار حيات خود‌ را‌ مستلزم استفاده از راه‌کارها، ابزارها، شیوه‌ها و رويكردهاي نوين می‌دانند. ذی‌نفعان‌ در پارادایم یادگیري و آموزش، نیازمند محیط‌های یادگیري‌ توانمند‌ و پشـتیبانی شـده از طـریق طراحی مناسب منابع می­باشند. آنها نیازمند آموزش مبتنی بر‌ پاسـخگویی‌ به تقاضا، در هر زمان‌ و هرکجا‌ با کیفیت‌ بالا‌ و پشتیبانی‌ مناسب هستند. توسعه نظام آموزشی‌ در‌ عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات از‌ چالش‌های‌ اصلی سیاست‌گذاران آموزشی است. به‌کارگیری‌ يادگـيري‌ الكتـرونيكي‌ در‌ نـظام‌های‌ آموزشي به افزايش فرصت‌های يادگيري، سهولت دسترسي به منابع آموزشي، تسريع دسترسي به اطلاعات بـروز شـده، تثبيت نقش هدایت‌گری براي استادان و اعضاي هیئت علمي، راهنمايي مداوم معلم بـراي يادگـيرنده و دسـترسي مادام‌العمر به اطلاعات منجر می‌شود. از مـهم‌ترین‌ چـالش‌های‌ پیش روی آموزش در قرن بیست و یکم، چگونگی تربیت یادگیرندگانی است که با آمادگی لازم بـا جـامعه در حال تغییر و پیچیدگی‌های عصر انـفجار اطـلاعات‌ روبرو‌ شـوند. پاسخ‌گو نبودن نـظام‌های آمـوزشی سنتی به نيازهاي واقعي و دائماً در حال تغییر جامعه، موضوع دیگری است که مـورد تـوجه سیاست‌گذاران آموزشی قرار گرفته است. نبود سیاست ها، خط مشی ها و قوانین اجرایی، نبود استانداردهای معتبر سازی، مشخص نبودن ارزش مدرک تحصیلی مربوط، ضعف شناخت مسئولان سطح بالا، نبود راهبرد توسعه اطلاعاتی در کشور، نبود راهبرد روشن برای موسسات آموزشی کشور، کمبود پشتیبانی های مالی مناسب، عدم استفاده مسئولان از سرمایه گذاری بخش خصوصی در این زمینه بالا بودن هزینه های اولیه توسعه آموزش الکترونیکی از جمله موانع توسعه آموزش الکترونیک است.