هدف از پژوهش حاضر بررسی تعامل بین سرمایه فکری و مسئولیت اجتماعی شرکت ها است و تأکید بر این امر دارد که درک زیادی نسبت به ایجاد تمایز بین این دو مفهوم وجود ندارد و این که این موضوع نیازمند آگاهی نسبت به این امر است که گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری هم‏پوشانی بسیاری با هم دارند. به جای بحث در مورد این که کدام یک از مجموعه اطلاعات برای استفاده کنندگان گزارش‏های شرکت‏ها سودمند‏تر می‏باشد، توجه به روابط قوی و تعاملات دو‏جانبه بین مفاهیم مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری از اهمیت بیشتری برخوردار می‏باشد. در مقاله حاضر به تجزیه و تحلیل ارتباط‏های مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری پرداخته شده است. با استفاده از متغیر‏های تئوری‏های کلاسیکِ واحد تجاری در زمینه‏ی افشای اختیاری سعی به برقراری کاربرد آن‏ها در گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری شد. در پژوهش حاضر نقاط مشترک مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری شناسایی می‏شود و هم‏چنین در خصوص شناسایی اطلاعات مربوط به دارایی‏های نامشهود موجود در گزارش جامع (مسئولیت پذیری اجتماعی) تلاش می شود. این پژوهش بر ضرورت اتحاد و همگرایی اهداف گزارشگری مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری تمرکز دارد که می‏تواند منجر به رویکردی واحد را در خصوص افشای عملکرد شرکت‏ها گردد. پژوهش حاضر احتمال ادغام شاخص‏‏های مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه فکری را مورد حمایت قرار می‏دهد و با تأکید بر کاربرد و سودمندی ایجاد یک گزارش یکپارچه که می‏تواند اطلاعات منتشره شفاف تر و مربوط‏‏ تری را برای سهام داران به ارمغان آورد خاتمه می‏یابد.