زمینه و هدف: سابقه ريسک در صنعت بانکداري قدمت طولانی دارد. با وجود تنوع در خدمات و نوآوري در بانکداري، ريسکها نه تنها کاهش نداشته بلکه افزايش نيز يافته است. وجود عوامل متعدد از جمله وجود بحرانهاي مالي سبب شده که پديده ريسک همواره به عنوان يک تهديد، فعاليت بانکها را تحت تهديد جدي قرار دهد. لزوم توجه به مديريت ريسک در صنعت بانکداري هنگامي بارز مي‌گردد که عوامل درون و برون سازماني از جمله مديران، سهامداران، سپرده گذاران، نهادهاي دولتي و نهادهاي بين‌المللي به اين مهم توجه‌اي ويژه داشته باشند. هدف از این پژوهش تببین تاثیر بحران مالی بر روی بانکهایی است که در شروع پیشرفت در عرصه بانکداری جهانی می‌باشند. روش پژوهش: اين پژوهش از نوع هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی همبستگی است. بازه زمانی پژوهش از سال 1394 لغایت 1399 بوده است. جامعه آماری پژوهش 200 بانک بزرگ در حال توسعه به گزارش موسسه مطالعاتی گلوبال فایننس است که 7 بانک ایرانی بوده و به عنوان نمونه انتخاب شده است (ملی – صادرات – ملت – تجارت – سپه – مسکن – کشاورزی). برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از مدل‌های رگرسیونی چند متغیره در نرم افزار اویوز استفاده شده است. متغیر وابسته در این پژوهش ریسک سیستماتیک، متغیر مستقل بحران مالی، متغیر تعدیل‌گر میزان ریسک پذیری مدیران و متغیرهای کنترلی استقلال مدیران، اندازه بانک، اهرام مالی و بازده دارایی است. نتايج: نتایج این پژوهش نشان داد که بحران مالی بر ریسک سیستماتیک بانکهای درحال توسعه جهانی تاثیر دارد. همچنین بحران مالی در تعامل با ریسک پذیری مدیران بر میزان ریسک سیستماتیک بانکهای درحال توسعه تاثیر دارد.