توانایی یک سازمان برای انعطاف­پذیری و سازگاری با تغییر، بوسیله کشف فرصت­های جدید، در حالی که بطور همزمان، از طریق بهره­برداری از قابلیت­های موجود، موثر و همتراز با عملیات روزانه باشد، به عنوان دوسوتوانی سازمانی تعریف می­شود. رسیدن به دوسوتوانی سازمانی بدیهی و کم اهمیت نبوده، و در این بررسی دست کم سه راه حل برای پشتیبانی از آن ارائه می­شود (ساختاری، موقتی و زمینه­ای). همچنین، بررسی­ای درباره زمینه دوسوتوانی سازمانی در چارچوب یادگیری سازمانی، مدیریت منابع، مدیریت فناوری و رفتار سازمانی، همین طور درباره عوامل موثر بر آن، انجام شده است.