نگرانی‌های مربوط به رشد اقتصادی، انسجام اجتماعی و آگاهی از محیط‌زیست موضوعات جدیدی نیست، اما جزئیات ترکیب هم‌زمان سه هدف هر روز ضروری‌تر است. بررسی تصمیمات مدیران بنگاه‌های اقتصادی برای بی‌بهره کردن شرکت‌های فرعی در طول زمانِ وقوع بحران اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار است. به‌طور خاص، پرداخت به بنگاه‌های اقتصادی و بررسی این موضوع که چگونه تصمیمات بی‌بهره سازی بنگاه‌های اقتصادی با تصمیمات پیش‌بینی‌شدۀ دیدگاه سنتی تنوع ریسک متفاوت است اهمیت بالایی دارد. از این رو هدف این پژوهش بررسی تأثیر اندازه شرکت بر رابطه بین مسئولیت اجتماعی و عملکرد اقتصادی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1390 تا 1397 با نمونه مشتمل بر 200 شرکت است. برای بررسی فرضیه از رگرسیون خطی چند متغیره و داده‌های ترکیبی با استفاده از مدل حداقل مربعات تعمیم‌یافته استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که فعالیت‌های مسئولیت اجتماعی شرکت را در جنبه‌های اقتصادی، اجتماعی و محیطی خود انجام می‌دهند، عملکرد اقتصادی خود را بهبود می‌بخشند و این رابطه با اندازه این سازمان‌ها تعدیل می‌شود. هرچه اندازه بزرگ‌تر باشد، رابطه قوی‌تر است.