وجه نقد مهم‌ترین دارایی یک شرکت محسوب می‌شود. همواره وجود یا عدم وجود وجه نقد در داخل شرکت برای امور متفاوت سرمایه‌گذاری، هزینه و غیره از تصمیمات مهم مدیران ارشد به‌حساب می‌آید. حسابرسان عموماً با بررسی دلایل نگهداشت وجه نقد مازاد برای شرکت‌ها، لزوم نگهداری وجه نقد را به هیئت‌مدیره اعلام کرده و موجب نگرانی مدیریت خواهند شد. لذا مدیر باید دلایل قوی، معقول و منطقی برای نگهداری وجوه نقد و عدم سرمایه‌گذاری آن‌ها در موقعیت‌های رشد و سرمایه‌گذاری داشته باشد. در نتیجه مدیریت در مواجهه با حسابرس مستقلی که کیفیت حسابرسی بالایی دارد، وجوه نقد کمتری نگهداری می‌کند از این ‌رو هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هزینه غیرعادی حسابرسی و اندازه شرکت حسابرسی بر ارزش گذاری بازار از نگهداشت وجه نقد در بازه زمانی 1390 تا 1397 و با نمونه مشتمل بر 120 شرکت هست. جهت آزمون فرضیه‌های پژوهش مدل رگرسیونی چند متغیره ارائه و از داده های ترکیبی برای تجزیه‌وتحلیل استفاده گردید. یافته‌های نشان می‌دهد بین هزینه غیرعادی حسابرسی و ارزش بازار نگهداشت وجه نقد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما بین اندازه شرکت حسابرسی و ارزش بازار از نگهداشت وجه نقد رابطه‌ای وجود ندارد.