مسئله‌ی انتخاب سبد سهام یکی از مهمترین مسائل مالی است که همواره از اهمیت بالایی بر خوردار است. هرسال سرمایه گذاری بیشتری در صندوق های مشارکتی و شرکت های سرمایه گذاری انجام می شود و مدیران سبد سهام همواره به دنبال راه حل های کاراتر و با ریسک کمتر در این رویه هستند. در این تحقیق نسبت به ارائه ی یک مدل مبتنی بر ارزش در معرض ریسک به منظور تشکیل سبد سهام بهینه در بازار بورس اقدام شده و کارکرد این رویکرد را در تعیین سبد بهینه مورد سنجش قرار گرفت. در این راستا مدلی مبتنی بر قیمت گذاری دارایی سرمایه استفاده شد. مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای، ارتباط بین ریسک و نرخ بازده مورد انتظار یک دارایی را توضیح می‌دهد. به منظور سنجش کارآیی رویکرد مورد استفاده، مطالعه ی موردی در شرکت سرمایه گذاری غدیر بررسی شد. در این راستا از داده های مربوط به فروردین 1391 تا اسفند 1395 شرکت های پذیرفته شده ی بورس اوراق بهادار تهران استفاده شد. در راستای انجام محاسبات نیز از نرم افزار متلب و در کد نویسی از معادله همیلتونی استفاده شد. با بهره گیری از مدل مورد استفاده و آزمون های آماری، مشخص شد که برای سبد سرمایه گذاری غدیر در 4 بخش تفاوت بین سهام فعلی و بهینه معنادار می باشد و برای 15 بخش، تفاوت معناداری بین سهام فعلی و سهام بهینه ملاحظه نمی گردد.